در ایران باستانی برای هر جشن و یا مراسم مذهبی خوانی گسترده می شد که در آن علاوه بر اسباب نیایش مانند: آتشدان، ماهروی و برسم، فرآورده های فصل و خوراکی های گوناگونی نیز بر سر خوان (Xwan) نهاده می شد.خوردن خوراک مذهبی از مراسم دینی بود و میزد(Mayazd ) نامیده می شد.  "خوان" یا "سفره" به هرچه بر وی طعام خورند یا طبق بزرگی را گویند که از چوب ساخته باشند.طبق کوچک را هم ...