اسكي يك ورزش زمستاني و شاد
از فوايد ورزش اسكي بهبود و ارتقاي سيستم قلبي - عروقي بدن است. همچنين انجام اين ورزش ميزان هوشياري فرد را نيز افزايش مي بخشد و ورزشكار عكس العمل سريعي را نسبت به هر محرك خارجي از خود نشان مي دهد. ورزش هاي هوازي نظير اسكي، گردش خون را تنظيم كرده و سبب مي شود كليه بافت هاي بدن در بهترين حالت خود قرار بگيرند. اين امر سبب مي شود فرد به ندرت دچار بيماري هايي نظير فشار خون و يا سكته قلبي شود.برخي تصور مي كنند تنها كاري كه يك اسكي باز انجام مي دهد پايين آمدن از كوهها است. اما هر پايين آمدني بالا رفتني را نيز درپي دارد و زماني كه از كوه بالا رفته مي شود، ضربان قلب افزايش يافته و اين امر باعث ارتقاي سلامت فرد مي شود. اسكي نام چند گروه رشته ورزشي است كه در آنها از تخته هايي با اشكال گوناگون كه به پاي ورزشكاران بسته مي شود،جهت سر خوردن روي سطوح مختلف استفاده مي شود.

تاريخچه اسكي جهان
ورزش اسكي از منطقه اسكانديناوي است و قدمت آن به هزاران سال پيش مي رسد، از اسكي ها به عنوان وسيله اي براي حمل و نقل، شكار كردن و يا حتي جنگيدن نيز استفاده مي شد. اسكي به عنوان يك وسيله رفت و آمد، عمري به قدمت انسان دارد.ولي به عنوان ورزش، فعاليتي جديد مي باشد كه در كشورهاي شمال اروپا از حدود 300 سال پيش آغاز شده است.در حدود سال 1765 نخستين كتاب اسكي در نروژ منتشر شد. موضوع كتاب تمرينات مختلف اسكي و مراحلي بود كه سربازان مي بايست طي كنند تا به كسب مدال مفتخر شوند.عبور «فريديوف نانسن» نروژي در 1888 از جنوب گرينلند به شمال اين سرزمين، بسياري را با اين ورزش آشنا و به آن راغب كرد. وي با استفاده از اسكي موفق شد طي 46 روز، طول اين جزيره پر از يخ و برف را بپيمايد.از سال 1870 كشورهاي منطقه آلپ به ورزش اسكي توجه كردند. در 1893 نخستين مسابقات در آلمان برگزار شد و اولين باشگاه اسكي شكل گرفت.پس از آن در مدت كوتاهي فدراسيونهاي اسكي كشورهاي مختلف تأسيس شد.پس از جنگ جهاني دوم، اسكي در منطقه خاورميانه رواج يافت و بيشتر در ارتش و به منظور هدف هاي نظامي گسترش پيدا كرد.از اين رو نخستين قهرمانان اسكي اين منطقه نظاميان بودند.يا هر كس كه به مقام قهرماني مي رسيد، پس از مدت كوتاهي جذب ارتش مي شد.  نام فدراسيون بين المللي اسكي FIS(فيس) است.

تاريخچه اسكي ايران
كشور ايران به علت بر خورداري از شرايط اقليمي كوهستاني و وجود ارتفاعات برفگير سابقه اي تاريخي در ورزش هاي زمستاني، ازجمله اسكي دارد. با گذشت سال ها و ورود اروپاييان به ايران، اسكي به معناي امروزي آن به كشور ما راه يافت. 2000 سال قبل از ميلاد مسيح و در ايران باستان قبايلي با نام كافكاز از نوعي ابزار خاص به منظور عبور از مناطق برفي و كوهستاني استفاده مي كردند و با اتصال آن به چوب هايي كه با پوست حيوانات پوشانده شده بود به نوعي بر روي برف ها سر مي خوردند، عده اي از مردمان ايل بختياري نيز با استفاده از شاخ گاو وحشي نوعي وسيله به نام «درگ» مي ساختند و با پوشيدن آن روي برف راه مي رفتند.آقاي «مصطفي عالم» در كتاب اسكي مدرن مي نويسد : «روستاييان نواحي كردستان، زماني كه به شكار در مناطق برف خيز و صعب العبور كوهستاني مي رفتند، براي عبور از اين مناطق،چوب هاي بلندي به پا مي كردند كه امروزه نيز مورد استفاده اهالي آن ناحيه قرار مي گيرد».اما اسكي به معناي امروزي آن ( اسكي مدرن ) از حدود سال 1930 به ايران وارد شد كه تقريباً 85 سال بعد از برگزاري اولين رقابت هاي اسكي در جهان بود. در واقع دو گروه از خارجي هايي كه به ايران آمدند، اسكي مدرن را در ايران رواج دادند: گروه نخست، آلماني هايي بودند كه براي ساخت راه آهن ملي به ايران آمده بودند و با رسيدن زمستان به دامنه هاي البرز مي رفتند و تورهاي اسكي را در آنجا برگزار مي كردند. اما گروه دوم ايراني هايي تحصيل كرده در فرنگ بودند (عمدتاً فرانسه و سوئيس) كه بعد از اتمام تحصيلات و بازگشت به ايران شروع به آموزش اسكي به مبتديان و نوآموزان كردند.
- در ايران نخستين مسابقات اسكي در 1317 برگزار شد و تأسيس فدراسيون اسكي نيز در 1325 صورت گرفت.
- اولين پيست اسكي ايران كه تقريبا از سال 1317 به بعد جنبه رسمي به خود پيدا كرد پيست لشكرك در ارتفاعات تلو بود. اكثر تور ها و باشگاه هاي اسكي آن زمان براي اسكي به تلو مي رفتند. حتي سربازان آمريكايي كه درسال هاي 1321 تا 1322 و در طي جنگ جهاني از ايران عبور مي كردند براي اسكي به تلو مي رفتند.اولين دوره رقابت هاي اسكي در 1317 و در پيست تلو با شركت 21 اسكي باز و در مسافت 500 متر برگزار شد.
- بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در دي ماه سال 1360 «عيسي ساوه شمشكي» به عنوان رئيس فدراسيون اسكي برگزيده شد.
ورزش اسكي چمن در ايران
از حدود سالهاي 1370كه اولين گروه از علاقمندان اين رشته جهت شركت دريك كلاس مربيگري به كشور تركيه اعزام شده بودند، آغاز شده ودر سال 1372 كلنگ پيست اسكي چمن در ايران و در منطقه اسكي ديزين زده شد وتلاش يك ساله باعث شد تا در سال 1373 اين پيست مورد بهره برداري قرار گيرد،پس از تاييد فدراسيون بين المللي اسكي در سال 1375 اولين مسابقه بين المللي در اين پيست با چندين كشور صاحب نام اين رشته برگزار شد. اولين ميزباني مسابقات جام جهاني در سال 1379 به ايران سپرده شد.
- در حال حاضر اسكي بازان ايران در بخش بزرگسالان و جوانان در بين 10 نفر برتر جهان قرار دارند.
آموزش
در ابتدا نوآموز بايد با وسايل اسكي آشنا شود و به اسكي ها، چوبدست ها و كفشهاي اسكي عادت كند. در ضمن بايد با سرخوردن، لبه دادن، چرخيدن، وزن دار كردن و سبك كردن اسكي ها نيز آشنا شود و در عين حال با دماي محيطي كه قرار است در آنجا اسكي كند وفق پيدا كند.
- به منظور آشنا شدن نوآموز با وسايل و عادت كردن به آنها، انجام حركات مقدماتي و انتخاب محل بسيار اهميت دارد.
تمرينات مرحله مقدماتي به سه دسته تقسيم مي شوند :
الف) كنترل وسايل و بستن اسكي ها؛
ب ) تمرينات در جا؛
پ ) تمرينات در حال حركت.
- بلند شدن از زمين:شخصي كه زمين افتاده بايد ابتدا اسكي ها را به حالت موازي و افقي درآورده و آنها را نزديك و در پايين بدن قرار دهد. سپس چوبدست ها را نزديك باسن و در بالاي اسكي ها قرار داده و با تكيه بر آنها از زمين بلند شود.
- چند نكته :
- اگر وزن بيشتري روي عقب اسكي ها باشد، سر خوردن و پيچ زدن با حالتي كه وزن روي جلوي اسكي ها باشد تفاوت دارد.
- اسكي اي كه لبه دار باشد، بهتر هدايت مي شود.
- اسكي اي كه هنگام اعمال نيرو لبه نداشته به راحتي از كنترل خارج مي شود.
- با كاهش وزن روي يك اسكي، بر ديگر اسكي به همان نسبت وزن بيشتري قرار خواهد گرفت.
- هنگام تغيير مسير دادن، اسكي ها روي لبه قرار مي گيرند.
- نگاه بايد مستقيماً به جلو باشد.
- هنگام شتاب گرفتن، اسكي ها و پاها به سمت جلو حركت مي كنند و بالا تنه كمي به عقب متمايل مي شود. به همين سبب بايد قبل از شتاب گرفتن، مفاصل مچ، زانو و كمر خم باشد.
- هر نوآموز براي فراگيري اسنوبرد بايد 9 گام زير را به طور متوالي انجام دهد.

مرحله1- آمادگي مرحله 2- بستن فيكس ها مرحله 3- گام هاي مقدماتي مرحله 4- سرخوردن روي پاشنه و پنجه مرحله 5 - سرخوردن، مرحله 6- شبيه سازي بلند شدن از صندلي مرحله7- نحوه گرفتن و رها كردن بالابر مرحله 8- پيچ دالبر (تيم پيچ هاي متوالي) مقدماتي، مرحله 9- پيچ متوالي.

- لباس هاي مختلفي هستند كه مختص اسنوبرد طراحي شده اند. اين لباس ها در قسمت زانوها، پشت، شانه ها، بازوها، كف دست و انگشتان تقويت شده اند و حتي برخي لباس ها در نواحي اي كه فشار بيشتري را تحمل مي كنند داراي لايي هايي با فوم يا پلاستيك هستند و بايد مقاوم و ضد آب باشند.

تجهيزات

لباس گرم: لباس شخص اسكي باز بايد ضد آب باشد. دستكش: به دليل هواي سرد،از ضروريات اين ورزش است. عينك،چوب: مجموعه اي از چند قسمت است كه براي حركت روي برف كنترل و ايمني نياز است.باتوم: وسيله اي براي ايجاد تعادل و انجام بعضي حركات، براي اسكي باز كمك محسوب مي شود. كفش : پاي اسكي باز را به چوب اسكي وصل مي كند و به اسكي باز كمك مي كند تا در هنگام پيچ هاي ناگهاني آسيب نبيند.

معرفي رشته هاي اسكي

اسكي آزاد: مسابقات اسكي آزاد به دو روش برگزار مي شود: يكي مسابقات پرش نمايشي و ديگري مسابقات تپه است. در مسابقات تپه ورزشكاران به صورت انفرادي رقابت مي كنند آنها از فراز يك تپه با شيب 27 درجه به سمت پايين مي آيند. در شرايطي كه بايد به طور متوالي از روي دست اندازهاي منظم كه ارتفاع آنها حداكثر به 120 سانتي متر مي رسد بگذرند.
- شكل ديگر مسابقات اسكي آزاد، مسابقات پرش آكروباتيك است، در اين سري از مسابقات ورزشكاران پس از طي مسافتي كه باعث سرعت گرفتن قهرمانان مي شود از روي يك سطح شيبدار بر بلنداي چهار متر به زاويه 70 درجه به سمت آسمان پرتاپ مي شوند. مرحله بعدي انجام حركات آكروباتيك در فضا وفرود مناسب است.در اين مسابقه هم حداكثر ارتفاع، دقت و ظرافت در اجراي حركات نمايشي و فرود زيبا و دقيق از عوامل امتياز آور است.
اسكي پرشي:  از جذاب ترين رشته هاي ورزشهاي زمستاني است. پرش با اسكي از سه نوع مسابقه مجزا تشكيل مي شود.پرش از سكوي 90 متر، پرش از سكوي 120 متر و پرش چهار نفر از يك تيم از سكويي كه براي آن اختصاص داده شده است. اسكي بازان پرش دو بار پرش مي كنند. براي هر پرش پنج داور از كشورهاي مختلف امتياز خواهند داد كه حداكثر 20 مي باشد.
لوژ سواري: اين سري از مسابقات هم از جذابيت خاصي برخوردار است،هر يك از تيم ها دو روز مسابقه خواهند داد و در هر روز از مسابقه هر تيم دو بار روي پيست تلاش خواهد كرد.
لوژ دو نفره: اين رشته نيز مقررات لوژ گروهي را دارد اما با دو نفر لوژسوار مسابقه انجام مي شود.
سورتمه انفرادي: اين رشته از مسابقات شباهت زيادي به سورتمه راني تيمي دارد و البته كاملاً هم انفرادي نيست.
پرش از روي سكو و اسكي صحرانوردي (تركيبي): هر اسكي باز بايد توانايي اين را داشته باشد تا دردو رشته متفاوت يعني پرش و صحرانوردي رقابت كند اسكي بازان دو بار پرش مي كنند و يك مسابقه 15 كيلومتري صحرانوردي را انجام مي دهند؛ جمع اين دو مسابقه اسكي باز برتر ماده تركيبي نورديك را مشخص خواهد كرد.
اسكي كراس كانتري(استقامت): اين سري از مسابقات اسكي المپيك از جمله سخت ترين و نفس گيرترين رقابت ها است.در اين رشته هميشه ورزشكاران كشورهاي اسكانديناوي و همچنين روسيه پيشتاز بوده و صاحب بيشترين مدال شده اند.
بياتلون: تركيبي از اسكي استقامت و تيراندازي و مشتمل بر موادي مانند 10 كيلومتر و 15 كيلومتر است.

انواع مسابقات اسكي
1. آلپاين: طي آن اسكي بازان از ارتفاعات كوه به طرف پايين كوه اسكي مي كنند كه از نظر سرعت و عبور به صورت زيگزاگ از بين چوبهاي پرچم امتيازاتي به آنها داده مي شود.
2. مارپيچ و مارپيچ كوچك: كه در دامنه يك شيب انجام مي شود و اسكي باز بايد از بين چوبهاي پرچم با حركات مارپيچ يا زيگزاگ عبوركند.
3. سرعت يا شوس: اين اسكي با روش آزاد و با سرعت زياد در يك مسير مستقيم و بدون پيچ و كنترل انجام مي شود.
4. باله: نوعي مسابقه در اسكي آزاد است كه در آن هر اسكي باز يك عمل يا يك حركت زيبا و جالب باله را با ترنم موسيقي در يك شيب ملايم انجام مي دهد.
5. استقامت بياتلون: مسابقه قهرماني اسكي است كه در آن مسابقه دهندگان متجاوز از 20 كيلومتر اسكي صحرايي انجام مي دهند و در يك نقطه معين متوقف مي شوند، سپس با اسلحه به طرف هدفهايي كه در آنجا قرار داده شده است نشانه گيري مي كنند.
6. اسكي صحرانوردي: مسافت اين مسابقه اسكي50 كيلومتر است و معمولاً شامل اسكي كردن از فراز و نشيب تپه ها و در سطح زمين مي باشد.
7. دان هيل: در اين مسابقه اسكي باز بايد از بالاي ارتفاعات مستقيماً به طرف دامنه كوه پايين بيايد. اين مسابقه از ارتفاع 610 متري و به طول يك و نيم تاسه مايل انجام مي شود. اسكي بازان به فاصله يك يا دو دقيقه از يكديگر به طرف پايين حركت مي كنند و سريعترين اسكي باز برنده شناخته مي شود.
8. اسكي آزاد: در اين مسابقه اسكي بازان به طور انفرادي و جداگانه با روشي كه در انجام اسكي به كار مي برند از داوران امتياز دريافت مي كنند به طور كلي در اسكي آزاد سه حركت انجام مي شود:

الف- فرود از دامنه كوه و دور زدن تپه ها و برآمدگي ها.
ب- انجام عمليات باله.
ج- آكروبات در دامنه كوه و پرش هوايي.

9. اسكي صحرايي با پرش: اين اسكي همراه با پرش است و برنده، اسكي بازي است كه بالاترين امتياز را دارد و مقام انفرادي او در هر مسابقه در نظر گرفته نمي شود.
10. پرش با اسكي: سكوي اين پرش معمولاً حدود 90 متر است و اسكي باز با حركت و سرعت گرفتن از اين سكو جدا شده و پس از پروازي كوتاه، به روي باند فرود مي آيد. در اين مسابقه هر چه اسكي باز پرش بيشتري انجام دهد برنده مي شود.
11. اسنوبرد:يك تخته اسكي كه دو پا روي آن قرار دارد و معمولاً از ارتفاع با آن به پايين مي پرند و مسابقه شكل مارپيچ نيز با آن انجام مي شود.
- از انواع ديگر مسابقات اسكي مي توان به مسابقات سوپر ژيان- پارالل- 10*4 امدادي- استقامت صحرانوردي15 و 30 كيلومتر نيز اشاره كرد.

موارد ايمني اسكي
1 - قبل از رفتن به اسكي مطمئن باشيد كه بدن شما در فرم مي باشد.
2 - اگر تا به حال اسكي نكرده ايد از مربي براي آموزش استفاده كنيد.
3 - از وسايل مناسب با فيزيك بدني خود استفاده كنيد و مطمئن باشيد كه آنها در شرايط مناسب و سالم هستند.
4 - حتي در زماني كه هوا ابري است از عينك مخصوص براي محافظت از چشمانتان استفاده كنيد.
5 - از توان خود آگاه باشيد و قبل از خستگي در محل نا مناسب، به اسكي كردن خاتمه دهيد.
6 - هنگام اسكي همواره به اطراف خود نگاه كنيد و مواظب باشيد كه كسي با شما برخورد نكند.
7 - از دوستان يا مربي خود بخواهيد كه به شما نحوه استفاده از lift پيست اسكي را آموزش دهند.
8 - اگر هنگام اسكي زود به زود مي افتيد مطمئن باشيد كه مشكل بالانس كردن داريد.
9 - همواره به گونه اي اسكي كنيد كه در هر لحظه بتوانيد خود را نگه داريد.
10 - اگر مي خواهيد اسكي را متوقف كنيد مطمئن باشيد كه توقف شما باعث برخورد ديگري به شما نخواهد شد.
11 - حتي اگر حرفه اي هستيد هرگز تنها اسكي نكنيد حادثه خبر نمي كند.
12 - حتماً همراه خود از غذاهاي مقوي و سبك (شكلات، خرما و...) همراه داشته باشيد، برايتان مفيد خواهد بود.
13 - بخاطر داشته باشيد كه رعايت موارد ايمني به هيچ وجه نشان دهنده بي تجربگي يا مبتدي بودن شما نيست.

وحيد بلندي روشن